Rewolucja w podwodnej archeologii

autor zdjęcia: zdjĘcie archiwalne/Wikimedia Commos

źródło: Rzeczpospolita

Parowiec handlowy SS „Mesaba” – jednostka ta wysyłała na „Titanica” ostrzeżenie przed wielką masą lodu na szlaku...

autor zdjęcia: Skan sonarowy Bangor University/Materiały prasowe

źródło: Rzeczpospolita

Skan sonarowy wraku parowca SS „Mesaba”

Historia naszej cywilizacji w dużej części kryje się pod wodą. Rozwijająca się od ponad 100-lecia archeologia podwodna urosła do rangi nauki ważnej i atrakcyjnej.

Okazało się, że przedmioty wydobywane z wraków swoim stanem zachowania niejednokrotnie przewyższają zabytki odkopywane na lądzie. Współczesna technika umożliwiająca coraz dokładniejsze badania wraków jeszcze potęguje te cechy archeologii podwodnej. Rozwój tej dziedziny badawczej umożliwiły roboty podwodne – zwiększyły zakres badań w sposób skokowy. Jeden z najnowszych przykładów to odnalezienie wraku statku SS „Mesaba”.

Technika na dnie morza

Gdy feralnej nocy 14 kwietnia 1912 r. „Titanic” – słynny transatlantyk reklamowany jako „niezatapialny” – przemierzał północny Atlantyk, na tym szlaku nie był sam. Ten rejon oceanu pokonywało tej nocy jeszcze kilka innych statków, wśród nich „Mesaba”. Jednostka ta wysyłała ostrzeżenie przed niepokojąco wielką masą lodu na szlaku... Koniec tej historii znamy: o godzinie 23.40 „Titanic” rozpruł burtę o górę lodową i poszedł na dno. Życie straciło ponad 1500 osób. Natomiast parowiec „Mesaba” nie ucierpiał wtedy w najmniejszym stopniu. Pływał po północnym Atlantyku jeszcze przez sześć lat. Jego los dopełnił się w 1918 r. – zatopił go niemiecki okręt podwodny, zginęło wówczas 20 ludzi.

Naukowcy z brytyjskich uniwersytetów w Bournemouth oraz Bangor zlokalizowali wrak parowca na Morzu Irlandzkim. Dokonali tego,...